Georg Friedrich HändelGeorge Frideric HandelGeorge Frederick HandelJerzy Fryderyk Händel [wym. Hendel], ur. Halle, zm. Londynie) – kompozytor późnego baroku, który dokonał syntezy barokowych osiągnięć muzycznych, zwłaszcza niemieckich, włoskich i angielskich. W 1727 roku stał się poddanym Wielkiej Brytanii. Fryderyk Chopin urodził się 1 marca 1810 r. w mazowieckiej wsi Żelazowa Wola. Ojciec Fryderyka Mikołaj był Francuzem, profesorem literatury francuskiej, urodzonym koło Nancy w Lotaryngii, należącej wówczas do hrabiego Paca. Mikołaj przyjechał do Polski z Francji w 1787 roku, z powodu zbliżającej się Wielkiej Rewolucji Francuskiej 210 lat temu urodził się Fryderyk Chopin. Chopin jest uważany za najwybitniejszego polskiego kompozytora w historii, do dziś to także jeden z najbardziej rozpoznawalnych na świecie Polaków. Prawie cała jego twórczość sprowadza się do muzyki fortepianowej. Zachowało się jedno zdjęcie, co do którego jesteśmy pewni, że Wejście do celi numer 4, którą Chopin i George Sand wynajęli zimą 1838 roku. Wynajęta cela składała się z trzech niewielkich pokoi oraz tarasu na którym znajdował się mini ogród. I wszystko było by pięknie, gdyby nie … Fortepian Chopina … a w zasadzie to pianino. Wiadomo przecież, że Chopin potrzebował instrumentu. Był najwybitniejszym polskim kompozytorem i jednym z najwspanialszych twórców utworów fortepianowych. W 1831 r. przyjechał do Paryża. Dużo podróżował (Wiedeń, Monachium, Warszawa). Bardzo wcześnie podupadł na zdrowiu i zmarł w Paryżu 1849 r. w wieku zaledwie 39 lat. JUż w 1817 r. Chopin skomponował pierwsze utwory i zyskał Scherzo b-moll op. 31 – drugie ze scherz Fryderyka Chopina, powstało ono w 1837 roku, a wydane jeszcze tego samego roku, z dedykacją dla Adéle de Fürstenstein. W utworze posępne barwy kontrastują z jasnymi, radosnymi wzlotami. Scherzo utrzymane jest w formie sonatowej. Mnóstwo uczuć, wyrażonych przez Chopina dźwiękami, wymaga od W czasach młodości, jeszcze będąc w Warszawie i studiując pod okiem Józefa Elsnera, Chopin komponował koncerty na fortepian i orkiestrę symfoniczną. Wtedy powstały najsłynniejsze z tego gatunku dzieła artysty, czyli dwa koncerty fortepianowe: “Koncert f-moll” i “Koncert e-moll”. W "Notatkach o Chopinie", wolnych od tanich zachwytów oraz polemicznych wobec klasycznych interpretacji utworów i osobowości kompozytora, skłania się ku Chopinowi radosnemu. Przyznaje, że jest on sentymentalny, ale dominuje w nim. radość, która nie ma nic wspólnego z wesołością Schumanna, nieco powierzchowną i wulgarną. Fryderyk Chopin - Sonaty / Rafał Lewandowski. Lewandowski Rafał , Wroniszewski Karol. Muzyka | CD. Wysyłka w 1 dzień rob. Odbiór w salonie 0 zł. 17,09 zł dostawa i odbiór 0 zł. Megacena. 11,46 zł. 17,90 zł - porównanie do ceny sugerowanej przez wydawcę. Johann Sebastian Bach [1] urodził się 21 marca 1685 w niemieckim mieście Eisenach [6] [3]. Był ósmym i ostatnim dzieckiem muzyka miejskiego w Eisenach, Johanna Ambrosiusa Bacha (1645–1695) i Marii Elisabeth Lämmerhirt (1644–1694) [6] [5]. Pochodził z osiadłej w Turyngii i Saksonii rodziny luterańskiej o długich tradycjach INCmbs. Odpowiedzi 1- 57 mazurków- 16 polonezów- 19 walców- 19 nokturnów- 4 ballady- 4 scherza- 3 sonaty fortepianowe i jedna na fortepian i wiolonczele- 26 preludiów- 27 etiud- 4 impromptus- 2 koncerty- 4 inne utwory na fortepian z orkiestrą- 17 pieśni- 2 utwory na wiolonczele i fortepian, trio fortepianowe- inne utwory fortepianowe (ronda, wariacje, marsze), kilka utworów na 4 ręce- utwory pojedyncze: „Fantazja”, „Barkarola”, „Berceuse”, „Tarantela”, „Bolero”. blocked odpowiedział(a) o 21:03 Polisia odpowiedział(a) o 21:04 blocked odpowiedział(a) o 21:03 Uważasz, że ktoś się myli? lub Fryderyk Chopin urodził się w 1810 r. w Żelazowej Woli. Data jego urodzin nie jest pewna, jednak prawdopodobnie było to 22 lutego lub 1 marca. Jego ojciec, Mikołaj Chopin, pochodził z Lotaryngii. Do Polski przyjechał jako 16-latek. Pracował najpierw w fabryce tytoniu, potem jako urzędnik, buchalter, milicjant i guwerner. Nie utrzymywał żadnych istotnych związków z Francją. Na terenie porozbiorowej Polski modne było zatrudnianie Francuzów, których sporo rozpierzchło się po Europie po upadku rewolucji, choć przypadek Mikołaja był zupełnie inny. Do Żelazowej Woli trafił, by pracować u rodziny Skarbków. Poślubił ich krewną, Teklę Justynę Krzyżanowską, która - jak on - kochała muzykę. Oboje byli umuzykalnieni. Najpierw urodziła im się córką Ludwika, następnie syn Fryderyk Chopin, a później trzecie i czwarte dziecko - córki Izabela oraz Emilia. Fryderyk Chopin - dzieciństwo Kilka miesięcy po narodzinach syna, gdy Skarbek popadł w długi i uciekł z Księstwa Warszawskiego, Chopinowie przenieśli się do Warszawy. To tam Fryderyk Chopin się wychowywał i uczył grać na instrumentach. Gdy miał pięć lat, świetnie grał już na fortepianie. Na początku uczył się tego od matki oraz swoich czeskich nauczycieli: Wojciecha Żywnego oraz Wilhelma Wacława Würfela. Fryderyk Chopin zaczął komponować już w wieku kilku lat. Na początku były to polonezy. Szybko zyskał sławę w Warszawie. Uchodził za złote dziecko. Jako siedmiolatek zagrał przed księciem Konstantym. Wtedy też do druku wszedł jego pierwszy utwór: Polonez w tonacji g-moll. W 1822 r., gdy Fryderyk Chopin miał niespełna 12 lat, "Pamiętnik Warszawski" opisał go jako muzycznego geniusza, przedstawiając go jako wybitnego fortepianistę oraz kompozytora wariacji i tańców. Gdy w 1825 r. Fryderyk Chopin wystąpił przed carem Aleksandrem I, ten był tak zachwycony, że ofiarował mu bardzo drogi pierścień. Młody muzyk później go sprzedał. Odrzucił też ofertę zostania nadwornym kompozytorem carskim. Sztukę pokochał całym sercem. Według biografów przejawiał talenty również w dziedzinie aktorskiej, malarskiej, a nawet literackiej. Fryderyk Chopin był wszechstronnie utalentowany, a przy tym lubiany wśród rówieśników za poczucie humoru. Dużo podróżował. Wakacje spędzał na wsi, w zaprzyjaźnionych dworach. Jako nastolatek skomponował wiele utworów. Zakochany Fryderyk Chopin, nieszczęśliwa miłość W 1929 r. Fryderyk Chopin był z przyjaciółmi na wycieczce w Wiedniu, podczas której dwukrotnie wystąpił przed publicznością. Dzięki temu wydrukowano jego pierwszy utwór za granicą: Wariacje op. 2. Był zakochany w śpiewaczce Konstancji Gładkowskiej, ale mimo to Fryderyk Chopin podjął decyzję o emigracji. Nie wiedział, że już nigdy nie wróci do Polski. Przy Rogatkach Wolskich przyjaciele na pożegnanie odśpiewali mu kantatę "Zrodzony w polskiej krainie". Początkowo przebywał w Niemczech, gdzie w 1831 r. z ogromnym smutkiem przyjął wiadomość o upadku powstania listopadowego. Na stałe osiadł w Paryżu. Fryderyk Chopin nie zrezygnował z miłości do Konstancji. Pisał do niej listy, ale korespondencja ustała po roku. Fryderyk Chopin - najważniejsze informacje z pobytu we Francji W Paryżu Fryderyk Chopin przez kilkanaście lat pobytu dał 19 publicznych koncertów. Był jednak bardzo znany w środowisku artystycznym, dużo komponował, jego utwory cieszyły się sporą popularnością, bywał na salonach i przyjaźnił ze światowej sławy artystami. Przy tym wspierał polską emigrację, również finansowo. A gdy sam miał problemy z pieniędzmi, uczył gry na fortepianie. W 1836 r. Fryderyk Chopin zaręczył się z polską malarką Marią Wodzińską. Zaręczyny zostały jednak zerwane z powodu jego kiepskiego stanu zdrowia. Prawdopodobnie już wtedy chorował na gruźlicę. Rok później Fryderyk Chopin związał się z pisarką George Sand. Zerwali w 1947 r., gdy kompozytor ujął się za jej córką. Po rozstaniu napisał wybitne mazurki oraz nokturny. Na tym jednak okres jego wielkiej płodności jako artysty się zakończył. Gdy w Paryżu wybuchła rewolucja w 1948 r., wyjechał do Anglii, a potem Szkocji. Pomogła mu tam żyć jego była uczennica Jane Stirling, która od dawna była w nim zakochana. On jednak nie darzył jej miłością. Fryderyk Chopin wrócił do Paryża, gdzie udzielał lekcji z gry na fortepianie i sporo spotykał się z przyjaciółmi. Coraz mocniej podupadał jednak na zdrowiu, coraz częściej pluł krwią. Przed śmiercią mógł liczyć na pomoc niani, zapewnioną mu przez rodzinę Czartoryskich. Był przy nim również przyjaciel, polski poeta Cyprian Kamil Norwid. Fryderyk Chopin zmarł na gruźlicę w Paryżu 17 październiku 1849 r. Miał 39 lat. Jego pomnik nagrobny ufundowała Jane Stirling. Fryderyk Chopin (1810-1849) to polski kompozytor i pianista, który uważany jest za jednego z najważniejszych kompozytorów polskich w historii. Krótki życiorys Fryderyka ChopinaBiografia rozszerzona Fryderyka ChopinaCiekawostki o Fryderyku ChopinieŹródła Krótki życiorys Fryderyka Chopina Fryderyk Franciszek Chopin urodził się w 1810 roku w Żelazowej Woli. Po ojcu, Francuzie z pochodzenia, dziedziczył korzenie szlacheckie. Dojrzewał muzycznie pod okiem matki. Później prowadził go Wojciech Żywny. Skomponował wówczas utwór „Polonez B-dur”. Koncertował w salonach arystokracji warszawskiej, również dawał koncerty dobroczynne. Dla Chopina wczesnego okresu inspirująca była polska muzyka ludowa. Rok 1826 oznaczał dla Chopina wyprawę do Berlina, był też w Wiedniu, Dreźnie i Pradze. Ostatnie koncerty dał w Wiedniu, Salzburgu, Monachium i Stuttgart’cie. Końcowy etap dotyczył Paryża, gdzie osiadł — to tam koncertował wyjątkowo intensywnie, na tyle intensywnie, by wyrobić sobie markę człowieka wybitnie utalentowanego. Odnalazł wkrótce posłuch wśród wydawców angielskich, niemieckich i francuskich, którzy rozsławili go. Był również Chopin wówczas zaangażowany w nauczanie gry i kompozycji, z czego odnotowywał spory przychód. Ponadto poznał wielu wybitnych tamtego okresu, a pośród nich Feliksa Mendelssohna, Gioacchiino Rossini’ego, Franciszka Liszt’a, czy Vincenzo Bellini’ego. Z nimi to wymieniał pogląd na grę, ale i w wielu innych tematach, którymi żyły salony. Rok 1826 oznaczał dla Chopina niezwykłą znajomość — poznał George Sand, która została jego partnerką życia. Razem podróżowali. Niestety Chopin zachorował na gruźlicę. Stan zdrowia artysty sukcesywnie pogarszał się. Zmarł 17 października 1849 w Paryżu. Pozostaje najwybitniejszym polskim kompozytorem i niezapomnianym pianistą. Biografia rozszerzona Fryderyka Chopina Fryderyk Franciszek Chopin urodził się 1 marca 1810 w Żelazowej Woli, przynajmniej taką datę podawał Fryderyk i jego rodzina oraz taką datę Fryderyk podał, gdy w styczniu 1833 roku został członkiem Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Wątpliwości budzi fakt, że w księdze urodzeń i księdze chrztów w Brochowie podawany jest dzień 22 lutego. Kontrowersje dotyczą także roku urodzenia, gdyż nie ma pewności, czy urodził się w 1810 czy może w 1809 roku. Jego ojciec, Mikołaj Chopin, był z pochodzenia Francuzem. To po nim Fryderyk Chopin odziedziczył korzenie szlacheckie. Tymczasem to nie jego ojciec był muzykalny, ale matka – Justyna z Krzyżanowskich, i to ona była pierwszym nauczycielem gry syna. Zaczęła go uczyć gry na fortepianie, gdy miał 4-5 lat. Jego pierwszym profesjonalnym nauczycielem gry na fortepianie był Wojciech Żywny, u którego zaczął pobierać lekcje w 1816 roku. Nie mniej muzykalną była wówczas też siostra Chopina, Ludwika, potrafiąc muzykować w domu, bo grając na cztery ręce z Chopinem i jego nauczycielem. Z tamtego okresu pochodzi „Polonez B-dur” Chopina. Okres ten charakteryzuje się już początkami koncertowymi młodego Chopina. Do miejsc, gdzie grywał, należały salony arystokracji warszawskiej. Angażował się też w koncerty dobroczynne. Na przestrzeni lat 1823-1826 Fryderyk Chopin uczył się w Liceum Warszawskim, w którym pracował jego ojciec. Następnie na jego drodze w wieku lat szesnastu, zagościł Józef Elsner, czyli teoria kompozycji i warszawska Szkoła Główna Muzyki. Jak miało się wkrótce okazać, talent Chopina dojrzewał pod wpływem tańców i pieśni ludowych Lubelszczyzny, Wielkopolski, Kujaw i Mazowsza. Przełomowy był z kolei rok 1826, kiedy to mógł odbyć podróż do Berlina, następnie Wiednia, Drezna i Pragi. Studia u Józefa Elsnera ukończył, mając dziewiętnaście lat. W październiku 1830 roku Fryderyk Chopin wystąpił ostatni raz przed publicznością w Warszawie, a to w związku z tym, że 2 Listopada 1830 udał się do Drezna, następnie do Wiednia, Salzburga, Monachium i Stuttgartu. W czasie drogi napisał dziennik zwany „Dziennikiem stuttgarckim”, w którym przedstawił stan swojego ducha w momencie upadku powstania listopadowego. Powstały wtedy pierwsze szkice do Etiudy „Rewolucyjnej”.Utwory tego okresu charakteryzują się dramatyzmem, który powoli zaczął dominować w jego twórczości. W roku 1831 roku Fryderyk Chopin przybył do Paryża, gdzie osiadł na stałe. W Paryżu Chopin intensywnie koncertował. Wkrótce wyrobił sobie markę, wykonując później własne utwory. Jego pozycja kompozytora i pianisty stawała się coraz większa. Chopin był doskonałym kompozytorem – jak okazywało się z czasem. Jego dzieła wydawali wydawcy francuscy, niemieccy i angielscy. Natomiast głównym źródłem utrzymania Chopina była działalność stricte dydaktyczna. Nie mógł narzekać na brak uczniów, zwłaszcza jako człowiek niezwykle towarzyski. Tacy jak: Franciszek Liszt, Vincenzo Bellini, Gioacchino Rossini i Feliks Mendelssohn byli jego towarzyszami rozmów i kompozycji, rzecz jasna również wielu innych, których nie sposób wymienić. W 1836 roku poznał wreszcie miłość życia, czyli pisarkę George Sand. Stała się ona podmiotem jego natchnienia, jego życiową partnerką, mającą znaczący, jeśli nie decydujący, wpływ na życie kompozytora. Razem podróżowali, odwiedzając Majorkę, Marsylię i Genuę. Choroba i śmierć Tymczasem Fryderyk Chopin rozchorował się na gruźlicę. Od 1839 roku stan zdrowia chorego się pogarszał. W 1848 roku odbył ostatnią podróż. Koncertował w Anglii i Szkocji, dając 16 listopada ostatni publiczny koncert w Londynie, po którym ciężko zaniemógł. Po powrocie do Paryża był już na skraju zdolności biologicznych. Zmarł w wieku zaledwie 39 lat, 17 października 1849 roku. Pochowany został na Paryskim cmentarzu Pere Lachaise. Serce Chopina znajduje się w Warszawie – jest wmurowane w Kościele św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu. Twórczość Fryderyk Chopin jest uznawany za najwybitniejszego polskiego kompozytora oraz wybitnego pianistę. Pozostaje czołowym przedstawicielem muzyki okresu romantyzmu. Nieprzypadkowo więc otrzymał przydomek poety fortepianu. Twórczość Chopina określa niezwykłą wrażliwość. Czerpał jednocześnie z klasyki, jak i polskiej muzyki ludowej, którą doceniał na równi z tą pierwszą. Nazwisko Chopina oznacza dziś kunszt przemyślany w najmniejszych drobiazgach. Koncerty chopinowskie cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem ze względu, chociażby na samą sylwetkę artysty. Miał głęboki szacunek do dokonań artystycznych Mozarta i Bacha. Na przykład w akcie umiłowania Mozarta napisał „Wariacje B-dur”, Bacha – „Fugę a-moll”. Nie lubił romantyzmu, mimo że nazywano go romantykiem. Jego jedynym ukłonem w stronę epoki romantyzmu były „Ballady F-dur” i „g-moll”. Zostały one skomponowane wedle samego kompozytora na temat „Jeziora Świteź” i „Świtezianki” Mickiewicza. Od początku komponowania Chopin miał wyjątkową skłonność do tematów polskich. Szczególnie zajmowały go polskie tańce ludowe – mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawarł w słynnych Polonezach i Mazurkach. Ciekawostki o Fryderyku Chopinie Cierpiał na przydomek poety nie lubił romantyzmu, mimo że nazywano go zajmowały go polskie tańce ludowe – mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawarł w słynnych Polonezach i badania wskazują, że przyczyną śmierci kompozytora była najprawdopodobniej imieniem nazwano krater na młodego Chopina pragnął ponad wszystko, aby syn zrealizował jego niezrealizowane ambicje. Był człowiekiem zaborczym w stosunku do syna, przez co Fryderyk niemal znienawidził kompletnie Chopin tak jak ojciec dla niego był bardzo surowy dla swoich uczniów, mowa nawet o aktach nieomal w postaci obsesyjnie bał się, że zostanie pogrzebany żywcem. Źródła